χάρτινο τσίρκο

Μα η συμφωνία είναι ρητή! Δεν υπάρχει άλλη θέληση, άλλη όρεξη δεν υπάρχει. Τίποτα, τίποτα! Η συμφωνία έχει γίνει. Δε θέλει ρε παιδί μου, πώς το λένε! Χίλιες φορές το 'χει πει κι εκείνος ακόμα να το καταλάβει. Και την αποφεύγει -μάλλον. Και δεν καταλαβαίνει τίποτα από αυτή την αλλόκοτη συμπεριφορά.. 
Μα αφού τά 'πανε μωρέ, ποιό είναι το πρόβλημα πάλι; 

Θέλει να είναι φίλοι πια. Ε; Ε ναι. Φυσικά. Τι; Ναι, φίλοι. Μα φυσικά και μπορεί! Τι εννοείς; Άλλωστε είναι μέρος της συμφωνίας. Δεν γίνεται να μην την τηρήσει τη συμφωνία. Τα πράγματα θα πάνε πάλι απ' την αρχή άλλωστε, αν δεν γίνει έτσι. Και αυτό δεν γίνεται. Θα ήταν χαζό και ανώφελο για όλους. Την κατάληξη την ξέρουνε και οι δυό τους άλλωστε. Ναι, είναι σίγουρο πως θα γίνει έτσι. Ναι, εκατόν πενήντα τα εκατό. Είναι σίγουρο. Ανώφελο. Απαπα. Πού να μπλέκει τώρα; Πάνω που ξέμπλεξε. Άσε με καημένη.

Πάει, καμία σχέση πια. 

Και το γκντουπφ αυτό που της έρχεται εκεί αριστερά όταν τον βλέπει, θα το ξεχάσει. Και στα γόνατα της δεν θα δίνει καμία σημασία, που κόβονται κάθε φορά που την κοιτάζει. Θα κάθεται σε μία καρέκλα μέχρι να μπορεί να ανακτήσει πλήρως τον έλεγχο των κάτω άκρων της -για να μην φαίνεται αστεία στο περπάτημα όπως νομίζει- και μετά θα σηκώνεται και καμαρωτή θα απομακρύνεται διακριτικά. Έτσι θα κάνει. Και δεν θα ψάξει ποτέ ξανά τα μάτια του. Και αν ποτέ τύχει και συναντηθούν τα βλέμματά τους, εκείνη θα χαμογελάσει φιλικά, ξέρεις πώς, και θα στραφεί αλλού. Διακριτικά και πάλι. Πάντα διακριτικά. Και ούτε που θα κλάψει ξανά στη σκέψη του. Όχι, άλλωστε τώρα θα τον έχει για φίλο, άρα και πάλι κοντά της. Θα χαίρεται να τον βλέπει να χαμογελάει με φιλικά στοργή και δεν θα τον παίρνει ποτέ αγκαλιά πια. Γιατί τότε θα γυρίσει το γκντουπφ και το παμπαραμπαμ και το κόψιμο στα γόνατα, και τρέχα να σωθείς μετά. 

Τίποτα, τίποτα! Η συμφωνία έχει γίνει. Τελείωσε και πάει. 
Να το χωνέψει κι εκείνος μόνο μένει. 

Εκείνη είναι πλήρως κατασταλλαγμένη πια 

μάλλον.