σκόρπια σκέψη

Η απόλυτη ελευθερία προϋποθέτει την αιώνια αμφισβήτηση της ύπαρξής της.
Άρα δε μπορείς ποτέ να είσαι ελεύθερος. Όχι, όσο σκέφτεσαι και αμφισβητείς. Πάντα η ελευθερία σου θα είναι μερική, κομματιασμένη, ατελής. Η απόλυτη ελευθερία μπορεί ίσως να υπάρξει μόνο σε ατομικό επίπεδο, εκεί όπου κάθε αμφισβήτηση μπορεί να αποκατασταθεί, κάθε λανθασμένη στιγμή "ανελευθερίας" να διορθωθεί. Επομένως η απόλυτη ατομική ελευθερία δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο παρά φασισμός. Αναπόφευκτα εξάγεται το συμπέρασμα πως απόλυτα ελεύθερος μπορεί να νιώσει μόνο ένας χαζός και ένας φασίστας -ή εξουσιαστής, πες το όπως θέλεις. Σε αυτό τον κόσμο και σε οποιονδήποτε άλλο κόσμο, όσο υπάρχει εξουσία. Στον καπιταλισμό ή στον αντικαπιταλισμό, όπου υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι. Όταν αποκτάς την ικανότητα να σκέφτεσαι πιο πέρα από τη μύτη σου, η ελευθερία μεταπίπτει στη σφαίρα του φαντασιακού και η κατάκτησή της καθίσταται μια θλιβερή ουτοπία. Όποιος κάνει το λάθος να σκεφτεί και να κρίνει την πραγματικότητα, ξέροντας πως δε μπορεί να την ελέγξει ολοκληρωτικά, καταλήγει ονειροπόλος, τρελός, ή ένας απογοητευμένος κυνικός. Οπότε κι εσύ, μη λες πολλά. Μη σκέφτεσαι τίποτα, καλύτερα. Ο ιδεαλισμός δεν κάνει κακό, όμως τόσος ρομαντισμός σπάνια καταλήγει σε κάτι άλλο εκτός από παραίτηση. Μην αμφισβητείς την πραγματικότητα, μην αγωνίζεσαι να την αλλάξεις. Κινδυνεύεις να απογοητευτείς ανεπανόρθωτα. Πάρε την απόφαση και μείνε απλά χαρούμενος. Τότε θα νιώθεις απόλυτα ελεύθερος, κάθε μέρα!