Δευτέρα 6 Μαΐου 2013

Ωδή σε έναν που δεν ήταν να βγει.

να παίζει!


Βράδυ.
Δεν ήταν να βγει όμως δεν άντεξε να χάσει τη φάση.
Κόσμος.
Πάρα πολλοί για εδώ, τόσο λίγοι για εκεί.
Χαλβάδες όλοι τους.
Να μπορούσε να τους φωνάξει πως είναι όλοι τους ηλίθιοι!
Να μπορούσε να κλείσει τα μάτια και να φύγουν όλοι τους από μπροστά του!
Η μουσική, ίδια.
Τώρα παίζει το ντάπντιπιντούπαντίπιντιπιντούπ.
Σκέφτεται πόσο μισεί τον τύπο που το παίζει ντιτζέι εκεί πάνω.
Πόσο θέλει να πει σ' εκείνη οτι στ' αλήθεια, αυτό το κολλητό πράγμα δεν είναι ωραίο πάνω της.
Με τα δεκάευρα της εισόδου η παρέα πήρε μπουκάλι.
Πίνει λίγη αβάνα - κόλα και αηδιάζει.
Ποτέ δεν του άρεσε, τουλάχιστον όχι το πρώτο ποτήρι.
Έβαλε λίγη μόνο κόλα, μπας και τον πιάσει.
Κανείς τους δε χορεύει.
Ιδρώνει και φαίνεται.
Ντρέπεται τόσο πολύ τώρα.
Όχι για τον ιδρώτα στο πουκάμισο.
Ντρέπεται για όλους αυτούς.
Ντρέπεται για εκείνη πάνω στην μπάρα.
Ντρέπεται για εκείνες που ζηλεύουν εκείνη πάνω στην μπάρα.
Γιατί το κουνάει σωστά.
Μα εκείνος πίνει κιάλλη αβάνα.
Και ντρέπεται ακόμη περισσότερο.
Τώρα ντρέπεται γιατί ντρέπεται.
Ξεχνάει τι ήθελε να σκεφτεί.
Κάνει ματάκια με τα βυζιά της τύπισας με τα ωραία βυζιά απέναντι.
Βαριέται.
Οι άλλοι μιλάνε με τις δίπλα.
Ένας φιλιέται με εκείνο το μπάζο.
Άλλο ένα ποτήρι.
Η άλλη ακόμη πάνω στη μπάρα -ή δεν είναι η ίδια;
Χαιρετάει τον εκείνον απ' το φροντιστήριο.
Τι βλάκας.
Τι χαλβάς.
Ένας κώλος.
Πωω. Τι κώλος!
Ζητάει νερό απ' τον μπάρμαν.
Κάποιος τον σκουντάει.
Μια γκόμενα με κάμερα.
Μάθανε και οι γκόμενες τώρα.
Χαμογελάει να φαίνεται οτι περνάει καλά και αγκαλιάζει το Μήτσο απ' τον ώμο.
Αύριο ίσως τη βάλει φωτό προφίλ αν είναι καλή.
Να φαίνεται οτι περνάει καλά.
Η αβάνα έχει τελειώσει.
Κανονίζουνε και για δεύτερο μπουκάλι αλλά δεν ακούει τί λένε.
Θα πιεί ό,τι κι αν έρθει στο τραπέζι.
Πιάστηκε όρθιος.
Κάνει πως χορεύει για να κουνήσει λίγο τη μέση του.
Η μουσική έχει αποκτήσει και λόγια τώρα.
Μια γυναίκα κάτι λέει με τη μύτη.
Δε βγάζει νόημα.
Α, ωραία, τάνκερεϊ.
Βάζει μισό ποτήρι και το πίνει επί τόπου.
Μιλάει κι αυτός με τις δίπλα τώρα.
Εκείνη την ξανθιά τη μικρή την ξέρει.
Καλή περίπτωση -ή μήπως όχι;
Ας την κεράσει ένα ποτό.
Και ας πιεί κι αυτός άλλο ένα.
Κενό.
Κενό.
Προσπαθεί να κατουρήσει.
Θέλει τόσο πολύ να κατουρήσει, αυτό το ξέρει.
Κενό.
Κάτι υγρό στα χείλη του.
Α ναι μωρέ είναι η Βάσω, θυμάται! -ποιά Βάσω;
Πού είναι η ξανθιά;
Σταματάει.
Η τύπισα που τη λένε Βάσω φρικάρει αλλά εκείνος δεν το βλέπει.
Άγχος.
Πού είναι οι άλλοι πού είναι το μπουφάν του πλήρωσε πώς θα φύγει;
Πού σκατά είναι η ξανθιά;
Τρία σφηνάκια με τον αυτόνπουπαίξανεμπάλαμωρέχθεςαχκάτσεναδειςπώςτονλένε, για το δρόμο.
Κενό.
Αυτοκίνητο.
Σπίτι.
Κενό.
Πωω όλα λίμπα.
Πώς νά 'γινε αυτό;
Πέφτει στο δρόμο για την κουζίνα.
Σηκώνεται και πιάνει εκείνο το βετέξ -ή βέτεξ;
Πωω δε μαζεύονται.
Εντάξει μάλλον δε φαίνεται στο χαλί.
Πλήρωσε;
Είναι ολόκληρος;
Το μπουφάν;
Α, να το.
Την ξανθιά δεν την φάσωσε, ε;
Καλημέρα ρε μάνα.
Ε, τέλεια, κλασικά.
Τα σπάσανε!
Ευτυχώς που βγήκε τελικά.

2 σχόλια:

A είπε...

Γιορτή.

τουλι είπε...

"ούτε καν γιορτή. σκιαγράφηση συναισθημάτων ενός κάγκουρα που δεν ήθελε να είναι κάγκουρας. και όλα αυτά χωρίς λόγο. καλημέρα και καληνύχτα!"