 |
| Προς Θεσσαλονίκη, 2013 |
τα παιδιά της γειτονιάς σου
με πειράζουνε
οι μέρες μας
τόσο μικρές
που δεν προλαβαίνουμε
να θυμηθούμε να τους δώσουμε σημασία
τα τραγούδια μας
τόσο ίδια
που δεν ξέρουμε αν πρέπει
να τα κάνουμε γαργάρα
ή να τα φτύσουμε
-τα τραγούδια μας
κουράστηκα να τρέχω
να μας βρω δρόμο
και τρόπο
θα φύγω
το ποδήλατό μου είναι
ήδη
στη γωνία και με περιμένει
τα παιδιά της γειτονιάς σου
τα παιδιά
οι νύχτες μας τόσο άδειες
που πέφτουμε για ύπνο
πια
το βαρέθηκα αυτό το παιχνίδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου