Έχω την απόλυτη εξουσία πάνω στο βιβλίο της φαρμακολογίας μου.
Είμαι ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΑΡΧΟΝΤΑΣ του βιβλίου της φαρμακολογίας μου.
Λοιπόν σκέψου νά 'χει γίνει καμιά πλάκα και να είμαι θεός και το βιβλίο μου πλανήτης και οι λέξεις να είναι χώρες κι έτσι που τις υπογραμμίζω να τους δίνω ταχα χαρακτήρα και ταυτότητα.
Σκέψου ο λαός να είναι τα γράμματα και κάθε κεφάλαιο μία ήπειρος και οι τίτλοι κάθε κεφαλαίου σύνορα μεταξύ των ηπείρων. Και οι υπότιτλοι να είναι οι παπάδες - πολιτικοί - εκπρόσωποι - απεσταλμένοι (προφήτες τέλος πάντων) μου και να διδάσκουν στα γράμματα - λαό τα πανάρχαια και πανόσια βουλεύματα εμού, του μοναδικού θεού, και να δίνουν νόημα στην ύπαρξή τους σ'αυτό το βιβλίο-πλανήτη. Και τα βουλεύματα αυτά να διαβάζονται από παπύρους και τα ανίσχυρα γράμματα να κλαίνε και να προσκυνούν με ευλάβεια στο άκουσμα τους:
"Οι υπογραμμισμένες με κόκκινο λέξεις-χώρες έχουν καθεστώς κομμουνιστικό και πολλά ηφαίστεια, επομένως αντίστοιχα ποσά κόκκινης λάβας."
"Οι υπογραμμισμένες με γαλάζιο λέξεις-χώρες έχουν θάλασσες και καραβάκια και επίσης έχουν καθεστώς Νέας Δημοκρατίας. (ΟΛΕΣ)"
"Οι υπογραμμισμένες με πράσινο λέξεις-χώρες έχουν πολλά δάση και οικοκοινότητες από χίπιδες."
"Οι υπογραμμισμένες με πορτοκαλί λέξεις-χώρες έχουν καθεστώς πορτοκαλάδας. Οι λέξεις-χώρες αυτές ονομάζονται και φρουτοπίες ή χώρες του αναρχοανατέλοντος ηλίου."
"Οι υπογραμμισμένες με απλό στυλό λέξεις-χώρες είναι οι χώρες του τρίτου κόσμου. Σ'αυτές κανένας δεν δίνει σημασία και εγώ από τη θέση του θεού τους ρίχνω καμιά ματιά πού και πού μήπως με βοηθήσουν με την εξωτερική πολιτική των μεγαθυρίων."
"Οι λέξεις-χώρες με bold αποτελούν τους οικονομικούς και πολιτισμικούς κολοσσούς του πλανήτη."
"Οι λέξεις-χώρες που συνδέονται μεταξύ τους με -->βέλη βρίσκονται διαρκώς σε εμπόλεμη κατάσταση. Οι λέξεις-χώρες που βρίσκονται στην αρχή κηρύσσουν μονίμως τον πόλεμο σε εκείνες στην κατεύθυνση του βέλους. Σε περίπτωση βέλους (<->) που δηλώνει αμφίδρομη σχέση ή ισοδυναμία, οι 2 λέξεις-χώρες αλληλοκαταλαμβάνονται εις τους αιώνας των αιώνων (αμήν)."
"Τέλος, οι λέξεις-χώρες στους περιληπτικούς πίνακες στο τέλος κάθε κεφαλαίου αντιπροσωπεύουν τα διακρατικά lobby, όπου γράμματα-εκπρόσωποι των μεγάλων λέξεων-χωρών κάθε κεφαλαίου-ηπείρου συσκέπτονται για την υποτιθέμενη τύχη τους, αγνοώντας ότι δεν έχουν τίποτα να αποφασίσουν μιας και η τύχη τους έχει προ πολλού αποφασιστεί με τυχαία σχεδόν διαδικασία από εμένα, τον μοναδικό θεό ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑ.(σημ. προς υπότιτλους κεφαλαίων-προφήτες: αυτό το τελευταίο να μην το μεταφέρετε στο λαό)"
Πω πω, τέλεια περνάω. Σκέψου όμως ρε φίλε να είναι έτσι στ' αλήθεια.
Και να είμαστε κι εμείς έτσι, γράμματα. Α, αν είμαστε γράμματα τότε σίγουρα είμαι το Μ -απ'το Μυρτώ ή το Μανάρι (ή το Μαλάκας). Και αν οι χώρες μας είναι λέξεις σε κάποιο βιβλίο που παριστάνει τον πλανήτη Γη, τότε σίγουρα η Ελλαδίτσα είναι ένα μικρό "σιχτίρ", υπογραμμισμένο με γαλάζιο.
Είμαι ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΑΡΧΟΝΤΑΣ του βιβλίου της φαρμακολογίας μου.
Λοιπόν σκέψου νά 'χει γίνει καμιά πλάκα και να είμαι θεός και το βιβλίο μου πλανήτης και οι λέξεις να είναι χώρες κι έτσι που τις υπογραμμίζω να τους δίνω ταχα χαρακτήρα και ταυτότητα.
Σκέψου ο λαός να είναι τα γράμματα και κάθε κεφάλαιο μία ήπειρος και οι τίτλοι κάθε κεφαλαίου σύνορα μεταξύ των ηπείρων. Και οι υπότιτλοι να είναι οι παπάδες - πολιτικοί - εκπρόσωποι - απεσταλμένοι (προφήτες τέλος πάντων) μου και να διδάσκουν στα γράμματα - λαό τα πανάρχαια και πανόσια βουλεύματα εμού, του μοναδικού θεού, και να δίνουν νόημα στην ύπαρξή τους σ'αυτό το βιβλίο-πλανήτη. Και τα βουλεύματα αυτά να διαβάζονται από παπύρους και τα ανίσχυρα γράμματα να κλαίνε και να προσκυνούν με ευλάβεια στο άκουσμα τους:
"Οι υπογραμμισμένες με κόκκινο λέξεις-χώρες έχουν καθεστώς κομμουνιστικό και πολλά ηφαίστεια, επομένως αντίστοιχα ποσά κόκκινης λάβας."
"Οι υπογραμμισμένες με γαλάζιο λέξεις-χώρες έχουν θάλασσες και καραβάκια και επίσης έχουν καθεστώς Νέας Δημοκρατίας. (ΟΛΕΣ)"
"Οι υπογραμμισμένες με πράσινο λέξεις-χώρες έχουν πολλά δάση και οικοκοινότητες από χίπιδες."
"Οι υπογραμμισμένες με πορτοκαλί λέξεις-χώρες έχουν καθεστώς πορτοκαλάδας. Οι λέξεις-χώρες αυτές ονομάζονται και φρουτοπίες ή χώρες του αναρχοανατέλοντος ηλίου."
"Οι υπογραμμισμένες με απλό στυλό λέξεις-χώρες είναι οι χώρες του τρίτου κόσμου. Σ'αυτές κανένας δεν δίνει σημασία και εγώ από τη θέση του θεού τους ρίχνω καμιά ματιά πού και πού μήπως με βοηθήσουν με την εξωτερική πολιτική των μεγαθυρίων."
"Οι λέξεις-χώρες με bold αποτελούν τους οικονομικούς και πολιτισμικούς κολοσσούς του πλανήτη."
"Οι λέξεις-χώρες που συνδέονται μεταξύ τους με -->βέλη βρίσκονται διαρκώς σε εμπόλεμη κατάσταση. Οι λέξεις-χώρες που βρίσκονται στην αρχή κηρύσσουν μονίμως τον πόλεμο σε εκείνες στην κατεύθυνση του βέλους. Σε περίπτωση βέλους (<->) που δηλώνει αμφίδρομη σχέση ή ισοδυναμία, οι 2 λέξεις-χώρες αλληλοκαταλαμβάνονται εις τους αιώνας των αιώνων (αμήν)."
"Τέλος, οι λέξεις-χώρες στους περιληπτικούς πίνακες στο τέλος κάθε κεφαλαίου αντιπροσωπεύουν τα διακρατικά lobby, όπου γράμματα-εκπρόσωποι των μεγάλων λέξεων-χωρών κάθε κεφαλαίου-ηπείρου συσκέπτονται για την υποτιθέμενη τύχη τους, αγνοώντας ότι δεν έχουν τίποτα να αποφασίσουν μιας και η τύχη τους έχει προ πολλού αποφασιστεί με τυχαία σχεδόν διαδικασία από εμένα, τον μοναδικό θεό ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑ.(σημ. προς υπότιτλους κεφαλαίων-προφήτες: αυτό το τελευταίο να μην το μεταφέρετε στο λαό)"
Πω πω, τέλεια περνάω. Σκέψου όμως ρε φίλε να είναι έτσι στ' αλήθεια.
Και να είμαστε κι εμείς έτσι, γράμματα. Α, αν είμαστε γράμματα τότε σίγουρα είμαι το Μ -απ'το Μυρτώ ή το Μανάρι (ή το Μαλάκας). Και αν οι χώρες μας είναι λέξεις σε κάποιο βιβλίο που παριστάνει τον πλανήτη Γη, τότε σίγουρα η Ελλαδίτσα είναι ένα μικρό "σιχτίρ", υπογραμμισμένο με γαλάζιο.
1 σχόλιο:
Ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει τελευταία! Έχεις καεί βέβαια. Εντελώς! :*
Δημοσίευση σχολίου