Σαββατοκύριακο.

Φέτος τα Σαββατόβραδα είναι διαφορετικά από άλλοτε.Δεν έχουν τηλέφωνα, συννενοήσεις, μπάνια, παρφουμαρίσματα και μεγάλα ξενύχτια.Συχνά δεν έχουν ούτε λίγο 1900.Μα ούτε λιώσιμο στην τηλεόραση έχουν-που λες ρε παιδί μου,βαρέθηκα να βγω αυτή τη φορά,θα δω καμιά ταινία...-.Ούτε καν internet.Ούτε blog,ούτε facebook...ούτε ΚΑΝ youtube.Μουσική έχουν,όλες οι στιγμές έχουν μουσική...Μα κυρίως έχουν βιβλία.Όχι από εκείνα τα ωραία,από τα άλλα,τα σχολικά.Και Μυρτώ που πρέπει να τα διαβάσει.Και μυαλό που αντιστέκεται.Μα εντάξει,τελικά ο δρόμος βρίσκεται.Και το ξενύχτι δεν γλιτώνεται με τα πολλά.Μα αυτή τη φορά δεν είναι γλυκό ξενύχτι.Είναι από εκείνα που τελειώνοντας σου αφήνουν έναν πονοκέφαλο και μια μουρτζουφλιά απο δω ως τη Θεσσαλονίκη...κι έναν κόμπο,όχι για τίποτα άλλο,μόνο γιατί δεν θα μπορέσεις να χορτάσεις πάλι ύπνο,γιατί το πρωί θα πρέπει να ξυπνήσεις νωρίς πάλι,να συνεχίσεις ό,τι άφησες στη μέση,αφού η ώρα είχε πάει 3.00.
Και οι Κυριακές είναι διαφορετικές.Δεν έχουν πια...υυυυυυπνοοοοοο,πρωινοοοοοοοοοοο, pcccccccccccccccccccccccccc,φαϊϊϊϊϊϊϊϊϊϊϊϊϊϊϊίϊϊϊϊϊϊ,ξανα ύυυυπνοοοοο,τηλεόοοοοοοοραση και πάλι ύυυυυυυυπνο.Ούτε πισίνες έχουν,ούτε όρια,ούτε λεωφορείο,ούτε μαγιώ.Ούτε εκκλησία-καλά αυτό δεν το είχαν και ποτέ-.Έχουν πρωινό ξύπνημα και διαγώνισμα.Απο εκείνα της τρίτης λυκείου.Που τελειώνοντας σου αφήνουν κι αυτά έναν τεράστιο πονοκέφαλο και μια μουρτζουφλιά τριπλάσια από εκείνη του χθεσινοβραδινού ξενυχτιού.Μα αν έχεις γράψει καλά,τότε εντάξει,όλα είναι όμορφα.Και νιώθεις πως δικαιούσαι ένα διάλλειμα.Και πας λιγάκι από Μινέρβα και αράζεις.Και μετά πας σπίτι,τρως πρώτα το φαγητό και μετά το χρόνο σου στην τηλεόραση ή στο pc(καλή ώρα:Ρ)...και καταλήγεις κατά τις 6.30 με κόκκινα μάτια να θυμάσαι πως πάλι έχασες την ώρα σου και πως πρέπει-ωχ,πώς πρέπει!-να κάτσεις να διαβάσεις...Ε κι εκεί είναι που δεν σου φτάνει η ώρα και καταφέρνεις και πάλι να ξενυχτήσεις.
-Μα,φταίω εγώ;Χρειάζεται και ξεκούραση,τι να κάνουμε;
-Να μην το παραχέζεις,άλλο ξεκούραση κι άλλο κωλοβάρεμα!
Πότε θα την βουτήξω στο υδροχλώριο αυτή την κωλοσυνείδηση να το βουλώσει δεν ξέρω.Γιατί μου τη δίνει που έχει δίκιο.Νά'τη!Πάλι εδώ είναι!Επεμβαίνει στο ποστ.Τι ΣΚΑΤΑ λογοκρισία και πραξο-κρισία(?) είναι αυτή που υφίσταμαι τέλος πάντων;;;
Μα,είδες;Πάλι για μένα κατάφερα να μιλάω."Ο κόσμος έξω πεινάει και ψοφολογάει,κι εσύ αντί να χαίρεσαι που τα έχεις όλα και να λες κι ευχαριστώ,γκρινιάζεις;Αχάριστη!"
Τι να πω,μάλλον ο καθένας έχει τα προβλήματά του.Δεν θα μπορούσα να παραπονιέμαι οτι πεινάω(σίγουρα όχι!:Ρ)ή οτι κρυώνω...ή οτι δεν έχω σπίτι να μείνω.Είμαι εδώ,ζω στο Βόλο,στην Ελλάδα του 2011,είμαι 17.5 χρονών κι έχω τα δικά μου προβλήματα.Μικρά ή μεγάλα.Και να πάνε στο διάολο όσοι πιστεύουν οτι "μη μιλάς καθόλου,θα μεγαλώσεις και θα δεις ποιά είναι τα πραγματικά προβλήματα!"
Πραγματικό πρόβλημα είναι ό,τι σε χαλάει ΤΩΡΑ.Ό,τι σε βγάζει απ'τα νερά σου,απ'τη βολή σου,απ'το πρόγραμμά σου...έστω,απ'το κωλοβάρεμά σου.Πρόβλημα είναι τα Σαββατοκύριακα που έχουν αλλάξει,πρόβλημα είναι οι 4 μήνες που έρχονται,πρόβλημα είναι ο πονοκέφαλός μου,το συνάχι μου,το κρεβάτι που το βλέπω εκεί να με κοιτάει λυπημένο,γιατί το έχω αρκετά παραμελήσει τελευταία,το σχολείο που ξεκινάει αύριο και μόνο αυτό μου 'λειπε τώρα...Πρόβλημα είναι ο γκόμενος που σε άφησε,πρόβλημα είναι τα 150Ε που σου λείπουν για να πάρεις εκείνα τα παπούτσια...Φυσικά,πρόβλημα είναι και ο πατέρας σου που του μειώνουν τον μισθό,το φροντιστήριο και οι μαθηματικοφυσικοπιανογερμανικοαγγλικοδιδάσκαλοι που ζητάνε κι αυτοί,-πολύ λίγα βέβαια,αν σκεφτείς οτι προσφέρουν τα πάντα-,η Angela,ο Nicola,ο Dominique Strauss και τ'άλλα τα παιδιά απ'τις Βρυξέλλες που μας πρίζουν τον αυτόν που εγώ δεν έχω...-και να τους καεί ο κήπος,να τους κατουρήσει ιπποπόταμος με τοξικά ούρα,να τους σφίξουν 24 ανακόντα μέχρι να γίνουν αυγολέμονο και να το δώσουμε στα παιδιά τους να το ρίξουν στο ψητό το ψάρι για νοστιμάδα-
Μα τι να κάνεις.Όλα αυτά ίδια θα μείνουν,μόνο τα Σαββατοκύριακά σου γαμιούνται εν τέλει.
Καλύτερα να φύγουμε με το τσίρκο...

Καλό απόγευμα παίδες.

C:


*