Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

Πρώτο στάδιο.

Λοιπόν η ασυνέπεια είναι σαν αρρώστια.
Εθίζει. 
Σε τρώει από μέσα.
Δεν μπορείς να ξεφύγεις.
Έχεις παραισθήσεις.
Νομίζεις πως ελέγχεις το χρόνο.
Νομίζεις πως είσαι όντως υπεύθυνος τύπος.
Σε ΟΛΑ. 
Μια χαρά λέει είσαι. (Τι θράσος!)
Και τι έγινε, άλλωστε, αν ψιλοαμελήσεις αυτό που πρέπει να κάνεις;
Και τι έγινε κι αν φτάσεις μισή ωρίτσα αργότερα;
Και τι έγινε κι αν χάσεις λιγάκι την προθεσμία;
Δεν υπάρχει πρόβλημα. Όλα συγχωρούνται.
Λοιπόν η ασυνέπεια είναι σίγουρα ένας μεγάλος εθισμός.
Και αντίστοιχα, ο εθισμός είναι μια μεγάλη ασυνέπεια.
Ασυνέπεια προς τον εαυτό σου.
Μα, και τι έγινε με ένα τσιγαράκι ακόμα;
Τι έγινε με ένα ποτηράκι ακόμα;
Και όλα με υποκοριστικό, έτσι, να φαίνονται ασημαντούλια.

"Οποιαδήποτε κι αν είναι η ουσία, (αλκοόλ, ναρκωτικά, κάπνισµα κτλ.) εθισµός σηµαίνει 
ότι έχετε χάσει τον έλεγχο. (...) Ένας απαράλλακτος καθοριστικός παράγοντας είναι η 
επιµονή. Ο εθισµένος συνεχίζει την χρήση παρόλα τα επιβλαβή επακόλουθα."

Έτσι και ο ασυνεπής και ο ανεύθυνος.
Με την σιγουριά πορευόμαστε!
Σα να μην τρέχει τίποτα.

"Έτσι είμαι εγώ."
Μια διαρκής φάση άρνησης. 
Μα όταν προβληματιστείς για πρώτη φορά κάτι μέσα σου αλλάζει!
Μετά έρχεται το στάδιο της αποδοχής
και τελικά 
η φοβερή συνειδητοποίηση! 
Τρόμος. 
Τρέμεις σύγκορμη.
Είμαι.εθισμένη.στην.ασυνέπεια.
Σκέψου το -είμαστε σαν ναρκομανείς.
Μα για να σωθείς, χρειάζεται δράση.
Και χωρίς διάθεση
χωρίς κίνητρο
αποφασιστικότητα
σοβαρό στόχο
(πω ρε τι λεξάρα θα πω τώρα) ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ
πώς να γίνει η δράση;
Λοιπόν το πρόβλημα είναι σοβαρό.
Και έχει πολλά παρακλάδια.
Από την αναβολή στο ξυπνητήρι 
ως την αποτυχία λήψης μιας αρμοδιότητας σε μια ομάδα
και απ'την αργοπορία στο εργαστήριο
ως τα 5 επεισόδια της σειράς την ώρα του διαλείμματος απ' το διάβασμα.
Ένα κάρο δικαιολογίες -και τόσο ευφάνταστες, αλήθεια!
Η αλήθεια είναι πως δεν είχες ποτέ στ' αλήθεια βάλει στόχο να το κυνηγήσεις.
Και όταν οι άλλοι απελπιστούν και χάσουν την εμπιστοσύνη τους σε σένα;
Τότε;
Έλα μωρέ, τουλάχιστον είσαι καλά με τον εαυτό σου..
Μα είσαι;_