Κιν: "...Στο μοναστήρι, δεσποινίς Ντάμπι, στο μοναστήρι. Προσφέρετε τα χαρίσματά σας στον καλό Θεό. Το κοινό δεν θα έχει τί να τα κάνει. Δεν παίζουμε για να βγάζουμε τα προς το ζην. Παίζουμε για να λέμε ψέματα στον εαυτό μας και στους άλλους, για να είμαστε αυτό που δεν μπορούμε να είμαστε, γιατί έχουμε βαρεθεί αρκετά να είμαστε αυτό που είμαστε. Παίζουμε για να μην γνωρίσουμε άλλο τον εαυτό μας, γιατί τον γνωρίζουμε περισσότερο απ' όσο πρέπει. Παίζουμε ους ήρωες γιατί είμαστε δειλοί και τους αγίους γιατί είμαστε κακοί. Παίζουμε τους δολοφόνους γιατί πεθαίνουμε από επιθυμία να σκοτώσουμε τον διπλανό μας, παίζουμε γιατί είμαστε ψεύτες εκ γενετής. Παίζουμε γιατί δεν μας αρέσει η αλήθεια, γιατί την απεχθανόμαστε. Παίζουμε γιατί θα τρελενόμασταν αν δεν παίζαμε. Παίζουμε! Μήπως ξέρω και πότε παίζω; Υπάρχουν στιγμές που σταματώ να παίζω; Κοιτάξτε με. Μισώ τις γυναίκες ή παίζω ότι τις μισώ; Παίζω για να σας κάνω να φοβηθείτε και να αηδιάσετε ή θέλω διακαώς και με πολύ μίσος να σας κάνω να πληρώσετε για όλους τους άλλους; Ε; Γυρίστε στο σπίτι σας, μετρήστε τα κομμάτια του χρυσού που έχετε και αφήστε μας στην ησυχία μας!"
Σαρτρ: "Ο ηθοποιός Κιν"
Σε περιμένουνε
Τους ακούω να χειροκροτάνε
Βγες απ’ το καμαρίνι γρήγορα
Οι θεατές διψάνε για αίμακι είναι περισσότερο υποκριτές απ’ τους ηθοποιούς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου