Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

Σχεδόν τώρα.


Κι εκεί που νομίζεις πως δεν έχεις τίποτα να πεις και πως επιτέλους συγκεντρώθηκες, τσουπ! Μια μικρή ιδέα φυτρώνει από το πουθενά και σου φέρνει στο μυαλό ξανά όλα αυτά που περιμένεις. Και είναι τόσο όμορφα και γαλάζια, τόσο υπέροχα βρώμικα απ' την κορφή ως τα νύχια, τόσο μελωδικά, τόσο γοητευτικά και δροσερά, που όσο και να θες είναι αδύνατον να τα ξεχάσεις. Αδύνατον να σταματήσεις να τα περιμένεις. Οι ανέπνευστες μέρες είναι τώρα σχεδόν παρελθόν. Η πιο εμπνευσμένη εποχή του χρόνου είναι τώρα σχεδόν γεγονός.
Πώς γίνεται να αντέξεις αυτό το σχεδόν, το τόσο απελπιστικά βραδυκίνητο; Πώς γίνεται να μην θέλεις να κλείσεις τα μάτια και να βρεθείς εκεί, με αυτούς, τότε ακαριαία; Πώς γίνεται να ανακτήσεις την χαμένη προ πολλού και πολυπόθητη συγκέντρωση;
Μα, δε γίνεται! Κι έχει κι ένα φεγγάρι απόψε...
Θα βγεις έξω και να πάει να γαμηθεί. Θα κλείσεις τα μάτια στο δρόμο και θα το παίζεις τουρίστας σε μια ξένη πολιτεία. Θα τα ξανανοίξεις και θα κοιτάξεις το φεγγάρι. Το πιο μεγάλο για φέτος.
Θα γελάσεις δυνατά. Δεν αργεί το καλοκαίρι. Το εμπνευσμένο καλοκαίρι.
Καληνύχτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: