σειρά μου τώρα

Με παγωμένα χέρια να μη με πιάνεις ποτέ.

Είμαι ένα πιόνι. 
Σε μια παρωχημένη παρτίδα σκάκι ή μονόπολη ή και τα δύο.
Κινούμαι νομίζοντας πως πάω εκεί που θέλω, δέχομαι εντολές, κάνω πράξη αποφάσεις γραμμένες στα χαρτιά. Πληρώνω.
Άσπρο. Μαύρο. Άσπρο. Μαύρο. Ροζ. Πλατεία Κάνιγγος. Δικιά μου. Ξαναπαίζω. 

Είμαστε με τα άλλα πιόνια φίλοι. Καμιά φορά έρχονται σπίτι μου αλλά τους βάζω να πληρώνουν για να μείνουν. Α όλα κι όλα. Η φιλία φιλία και το νοίκι νοίκι.
Έχω και την ηλεκτρική εταιρία και βάζω χαράτσια στους υπόλοιπους. 

Πόσα λεφτά έχω δε λέγεται.

Μαύρο. Άσπρο. Μπλε. Βασίλισσα. Εντολή.
Γκαγκαααν. Φυλακή. Χωρίς να περάσω απ' την αφετηρία.
Και μου φάγανε και το άλογο. Το όμορφο αλογάκι μου, δεν έφταιγε σε τίποτα.

Να πληρώσω; Φυσικά και θα πληρώσω. Αν είναι να έχω πίσω την ελευθερία μου, να πληρώσω όσο όσο. Ναι κύριε τραπεζίτη μου. Ορίστε. Σας ευχαριστώ. Μου χαρίζετε την ελευθερία μου. Σας ευχαριστώ. Είστε τόσο καλός. Καλή σας μέρα.
Μαύρο. Άσπρο. Ω ναι είμαι ελεύθερος ξανά. Κόκκινο. Κόκκινο. Φιουυ το προσπέρασα. Κίτρινο. Άσπρο. Μαύρο. Στρατιώτης. Φιουυυ τον προσπέρασα. Σταθμός Λαρίσης.

Να μπορούσα να φτάσω στην άκρη να γίνω σημαντικός κι εγώ.

Είμαι ένα πιόνι. Δε θα φτάσω ποτέ στην άκρη. Σε λίγο θα με φάει η βασίλισσα ή ο στρατηγός ή ένα απ' τα άλλα πιόνια -τα αντίπαλα. Ή θα πάω από χρέη. 
Πόσα χρέη έχω δε λέγεται.

Μαύρο. Μαύρο. Μαύρο. Περπατάω πλάγια γιατί είμαι ένα μικρό καβούρι. 
Αυτό είναι. Θα το παίξω τρελός.

Κίτρινο. Γαλάζιο. Μαύρο. Άσπρο. Άσπρο. Άσπρο. Πράσινο. Μπλε σκούρο. 
Λαλαλα.

Δε πληρώνω τίποτα ρε. Είμαι ελεύθερος. Ακούς πύργε; Ελεύθερος.

Λαλαλα. 
Δε πληρώνω ρε σου λέω.
Όχι, κύριε τραπεζίτη. Πάνε αυτά που ήξερες.
Είμαι ένα πιόνι πάνω σε τεντωμένο σκοινί. 
Ακροβατώ πάνω από το τίποτα, με τη στρογγυλή βάση μου να γέρνει προς τα πλάγια.
Είμαι ένα πιόνι. 
Θα πέσω αν θελήσω να πέσω. Θα πέσω αν δεν προσέξω. 
Γελάει η βασίλισσα. Και τα άλλα πιόνια που φτάσανε στην άκρη και γίναν σημαντικά -τραπεζίτες στρατηγοί πύργοι και βασιλιάδες, γελάνε κι αυτά.
Δεν πέφτω ρε κουφάλες. Σε φτύνω στη μούρη στρατηγέ. Χέζω τα χρέη μου στο κενό κάτω απ' το σκοινί και γελάω κι εγώ. 
Γελάω με τη μοναξιά σου, τραπεζίτη και με τις τύψεις που σας τυραννούν, πρώην φίλοι μου. Γελάω με εσάς όλους.
Γιατί δεν είμαι το δικό σας πιόνι.
Είμαι ένα πιόνι που βγήκε από το δρόμο σας. 
Κινούμαι πηγαίνοντας εκεί που θέλω, δε δέχομαι εντολές, δεν ακολουθώ τις χάρτινες αποφάσεις σας.
Κι ούτε θα πληρώσω ξανά.
Είμαι ένα αυτόνομο πιόνι. 
Και σας έχω όλους γραμμένους.