Άτιτλο.

Ρε, αλήθεια σου λέω, δεν είμαστε εμείς για αυτό τον τόπο. Ρε, ξεκόλλα και πάμε να φύγουμε από δω ρε. Έλα να με πάρεις και θα μαι έτοιμη. Σου λέω, εμείς δεν πρέπει να ζήσουμε όπως θέλησαν οι άλλοι ρε, εμείς πρέπει να φύγουμε. Έχουμε αδέρφια σε όλο τον κόσμο και πρέπει τώρα να τα βρούμε. Αλήθεια σου λέω. Δεν είμαστε εμείς για εδώ. Είμαστε για τις πιο μακρινές και ξεχασμένες ακρογιαλιές, για τις πιο ψηλές κορφές. Για τα πιο μελιστάλαχτα μεθυσμένα φιλιά, για τις μικρότερες πλατείες με τον περισσότερο κόσμο. Για τα πιο αυθόρμητα παιχνίδια είμαστε. Δεν πρέπει εμείς να μεγαλώσουμε ποτέ ρε συ. Δεν πρέπει να μεγαλώσουμε όπως θέλουν οι άλλοι. Εμείς είμαστε φτιαγμένοι για τη μουσική και για τον ήλιο. Δεν μας αξίζει να μεγαλώσουμε. Έλα να με πάρεις και θα μαι έτοιμη. Έλα. Εδώ τελείωσαν οι άνθρωποι. Δεν πρέπει να τους δώσουμε άλλη σημασία πια. Τελείωσαν οι ανοιχτές καρδιές εδώ. Μόνο η μουσική μας έμεινε -και το παιχνίδι. Ρε, ξεκόλλα και πάμε να φύγουμε σου λέω. Εμάς μας αξίζει ο έρωτας, μας αξίζει νάμαστε παρορμητικοί. Μην κλαις και άκουσέ με. Εμάς μας αξίζει να πάμε να βρούμε τα αδέρφια μας στην άλλη άκρη του κόσμου. Ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Εμείς είμαστε φτιαγμένοι για εκεί που υπάρχει αγάπη και ζωή. Εμείς είμαστε για τη ζωή. Ξεκόλλα. Τελείωσε η ζωή εδώ. Τελείωσε όταν σταμάτησες να παίζεις, όταν σταμάτησες να δημιουργείς. Τελείωσε όταν άρχισες να ζεις μέσα απ' τις φωτογραφίες σου κι όχι απ' τις στιγμές. Όχι απ' τις ανάσες. Όχι από τα χρώματα. Γι' αυτό σου λέω, αλήθεια, πάμε να φύγουμε. Ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Έλα, μην κλαις τώρα και μη φοβάσαι. Ρε, είναι όλα ψέματα σου λέω. Τίποτα δε μένει για κανέναν μας στο τέλος και το ξέρεις. Εμάς μας αξίζει να νιώσουμε όλα αυτά που μας είπαν πως απαγορεύονται -τίποτα δε μένει, έτσι κι αλλιώς. Να ξεφύγουμε από όλα τα γαμημένα τα πρέπει τους. Δεν τους αξίζει να μας ορίζουν. Κανείς δεν μας ορίζει. Εμείς είμαστε φτιαγμένοι για τα πιο άγνωστα μέρη. Για χορούς, για αγκαλιάσματα, για φωτιές είμαστε. Κανείς δεν μας ορίζει. Αλήθεια σου λέω. Ρε, ξεκόλλα, αυτό το μέρος μας πνίγει και το ξέρεις. Καριέρα, λεφτά, παιδιά κι ένα όμορφο αυτοκίνητο. Αυτά είναι τα όνειρα σου; Έτσι θέλεις να ζήσεις και να πεθάνεις; Τα πλασματικά σου όνειρα. Δε βλέπεις τις αλυσίδες που κρατάν δεμένα κάτω τα πόδια σου; Ρε συ, σε κανέναν δεν αξίζει να πλάθει τη δική μας φαντασία. Έλα, δεν είμαστε εμείς γι' αυτόν τον τόπο σου λέω ρε. Εδώ μας έμαθαν να φοβόμαστε, μας δίδαξαν την ηθική και γέμισαν το μυαλό μας και το σώμα μας ντροπή. Ποιά ντροπή; Τί σημαίνει ντροπή; Ποιός την ορίζει; Κανείς. Δεν μας αξίζει να ζούμε ψάχνοντας την ελπίδα. Δεν μας αξίζει να υπομένουμε κανέναν που θέλει να μας έχει από κάτω. Εμείς πρέπει να ζήσουμε ελεύθεροι, ρε. Εδώ τελείωσε η ελευθερία. Αν είναι ακόμα μέσα σου θα πρέπει να με ακούει. Ξεκόλλα και πάμε να φύγουμε από δω. Είμαστε φτιαγμένοι για να γλιτώσουμε από τη μιζέρια. Είμαστε φτιαγμένοι για να μην μεγαλώσουμε ποτέ, ρε. Έλα να με πάρεις και θα μαι έτοιμη.