Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Έχω δυό μεγάλα στρογγυλά πράγματα κάτω απ' τα φρύδια μου.





















Άφησέ με νά 'ρθω μαζί σου.





Αμφίβολες μέρες-μην με ακολουθείς .
Μπερδεμένες λέξεις-πάψε να με εμπιστεύεσαι .
Κούφιο κεφάλι-μην το χτυπάς, θα σπάσει .
Παράλογες σκέψεις-δεν θα με μάθεις, μάλλον .
Άδειες ματιές-μην με κοιτάζεις έτσι .
Μυστήρια γοητεία-μάθε να αντιστέκεσαι .
Μετέωρα χάδια-δεν ήμουνα για εδώ .



Μην με περιμένεις!
Δεν έχω τίποτα να πω, τίποτ' άλλο να δείξω.



Είμ' ένας  γελοίος άνθρωπος.


Μην με εγκαταλείπεις!
Δεν έχω τίποτα να περιμένω, τίποτ' άλλο να ελπίζω.


Έμαθα να μην φοβάμαι τον μπαμπούλα γιατί σύχναζα μέσα στις ντουλάπες του.


Μην με πιστέψεις!
Δεν έχω τίποτα να δώσω, τίποτ' άλλο να πάρω.


Έρχεται η σειρά μου, έρχεται η σειρά μου
και δεν έχω τίποτα αξιόλογο να επιδείξω,
κάποιο τρικ να γοητεύσω έστω και μερικούς.
Τρέμω. Τα έχω χαμένα.
Αυτό θα κάνω. Θα ουρλιάξω
πως είμαι πάμφτωχος και αδέξιος κι ανίκανος και κενός
και ίσως γι’αυτό να αξίζω μια στιγμή την προσοχή σας. 



Ζόρικη τύπισσα η ζωή, όχι ωραία.
Σταμάτα να τραγουδάς επιτέλους, κουράστηκα!


Δε με πείθεις.
Μα θά 'ρθω μαζί σου, μ'αφήσεις δε μ'αφήσεις.



2 σχόλια:

Kat είπε...

εγώ πάντως γοητεύτηκα!
έλα ρε είσαι απθ?
σε ποιά σχολή?είχα μείνει ότι είσαι βόλο!

τουλι είπε...

ναι!είμαι ιατρική..2ο φέτος!
πώς σου φαίνεται πάνω;
πες μου για τη ΘΟΠ,έχω ακούσει οτι είναι λίγο αυστηρά γενικά.. ?